Selam olsun dumanlı kentin çocuklarına…
Selam olsun, vadilere sıkışmış hayalleriyle demir gibi dövülen, çelik gibi bükülen Karabüklülere…
Burası Roma’dan önce Hadrianapolis’in, Osmanlı’dan önce Germiyan’ın, Cumhuriyet’ten sonra Kardemir’in kenti.
Burası; Safranbolu’nun ahşap kokusuyla, Yenice’nin ciğeri açan yeşiliyle, Eskipazar’ın bin yılların içinden süzülüp gelen antik kent ruhuyla Kardemir’in is kokusunun birbirine karıştığı, tarihin demir dövdüğü yer.

Bu şehirde vaat çoktur, hep de çok olacaktır. Çoğu lafta kalır; kulağa hoş gelir ama avuçlarda sıfır bırakır. Her söz, sahte bile olsa önce bir umut gibi doğar—bir anlığına içimizi ısıtır—sonra buz keser.
Çünkü bu kentte demirden önce çıkarılan en bol maden ucuz vaattir.
Ama bir gün gelecek kardeşim, yoldaşım, çilekeş hemşerim… O gün yalanın değil, alın terinin hükmü geçecek. Ve o günün adı yine KARABÜK olacaktır.

Fabrikalar gece gündüz durmadan döner… Çelik soğumaz, fırınlar sönmez. Çünkü umut da demir gibidir; pas tutsa da asla kırılmaz.

Ben, Karabük’ün sesiyim…
Ve bu hafta yine; yapılanları, yapılmayanları, unutanları, unutulanları, hatırlananları, kaybettiklerimizi ve kazandıklarımızı masaya yatıracağız.

“Kardemir’in ateşinden, Safranbolu’nun gölgesinde karabuksonhaber.com da yazıyorum. Dumanlı kentin haftalık değerlendirmesi başlıyor.

Karabük Çıkmazı: Kazalar, Tefecilik ve Afet Hazırlığı Arasında Sıkışan Gündem

Demir kadar sert ama insan kadar kırılgan bir şehir havası var bu hafta Karabük’te…
Aralık ayı, tıpkı kış soğuğu gibi kendini hissettiren acı haberlerle başladı. Şehrin her köşesinde bitmeyen trafik kazaları, her gün biraz daha ağırlaşan asayiş olayları, sanki kentin üzerine çöken o metalik sisin içinde yankılanıyor.

Safranbolu yolunda yaşanan o feci kaza, bu yankının en ağır sesi oldu. Refüje devrilen araç, sürücüsünü hayattan kopardı. Çarpmanın şiddetiyle kökünden sökülen ağaç, demirin bile dayanamadığı bir darbeyi anlatıyordu adeta.
Ekipler incelemeyi sürdürüyor… Sebep yine aynı: hız ve dikkatsizlik.
Bu şehirde yollar çok, ama sabır azaldıkça kaza haberleri çoğalıyor.

Şehrin kalbini biraz daha burkan bir başka olay: Merkezde cansız bulunan 19 yaşındaki Türkmenistanlı genç… Ölüm nedeni hâlâ karanlık. Dumanlı kentin sokaklarında “Ne oluyor bu şehirde?” sorusu ağır ağır dolaşıyor.

Ve yetmezmiş gibi, tefecilik operasyonu…
Üstelik gözaltına alınanlar arasında bir imam ve bir müezzin. Bu, Karabük’ün güvendiği taşların bile yerinden oynadığını gösteren bir sarsıntıydı.
Evet, bu şehir demir işler ama bazen insanın içini bile eritir.

Sağlıkta İlerleme ve Siyasette Isınan Hava

Bütün bu karanlık sayfaların arasında, tıpkı fabrikanın gece parlayan ocakları gibi umut veren gelişmeler de var.

Karabük İl Sağlık Müdürlüğü, olası bir afet anında hayat kurtaracak adımı attı:
350 metrekarelik tam donanımlı bir sahra hastanesi kuruldu.
Demirin dayanıklılığına alışkın bu şehir, artık afete karşı da daha dayanıklı.

Ovacık’ta sağlık yatırımları sürüyor. Yeni tesisler yükseliyor, yeni teknikler uygulanıyor. V-Notes gibi kapalı cerrahi yöntemlerin artık burada da yapılması, “küçük şehir–büyük imkan” dengesinin güçlendiğini gösteriyor.

Siyaset cephesinde ise metal ısınıyor.
AK Parti’den gelen ziyaretler, MHP kanadının Bahçeli görüşmeleri, uzun süredir çözülemeyen yol ve hastane sorunlarının yeniden masaya yatırıldığını gösteriyor.
Yeniden Refah Partisi’nin sert muhalefeti ise şehrin siyasi hararetini biraz daha artırıyor.

Ekonomi ve Bilimde Işık Kırıntıları

KARDEMİR hisseleri Borsa İstanbul’da adeta çelik gibi yükseldi.
%10’un üzerinde prim yapan hisseler, yatırımcının güveninin tazelendiğini gösteriyor. Demir şehri, bu kez rakamlarda parladı.

Gençlik tarafında ise bilim ve yetenek kokan güzel haberler var.
Karabük Üniversitesi öğrencileri, otonom İHA projeleriyle TEKNOFEST’ten ödülle döndü.
Meslek Yüksekokulu’nda düzenlenen “Geleceğin Aşçıları” yarışması ise şehrin yeni ustalarının yavaş yavaş yetiştiğini gösterdi.

Öte yandan doğal gaz sayaçlarıyla ilgili “ceza gelecek” iddiaları, GAZBİR tarafından yalanlandı.
Dumanlı kentte bazen gerçek haberden çok söylenti dolaşıyor; bilginin bile sisin içinde kaybolduğu zamanlar oluyor.
 

Haftaya , aynı dumanın altında buluşmak üzere… Bacalar tüterken umut da tüter bu kentte. Kendinize iyi bakın, demirinize sahip çıkın.

Dumanlı kentin çocukları, görüşmek üzere…

Karabük’te söz bitmez, demir soğumaz.”